انواع لامل و طراحی انواع نمای کرتین وال

انواع لامل در نمای کرتین وال

لامل‌های مورد استفاده در ساخت نمای کرتین وال، در انواع و اشکال متنوعی در بازار عرضه می‌شوند. انتخاب نوع لامل بستگی به ملاحظاتی چون وزن نما، بارهای وارده و طراحی معماری دارد تا بتوان بهترین عملکرد و زیبایی را بدست آورد.

انواع لامل رایج از لحظ جنس و متریال

– لامل آلومینیومی به دلیل سبکی وزن، مقاومت بالا و انعطاف‌پذیری

– لامل فولادی با توانایی تحمل بارهای سنگین

– لامل چوبی برای کاربردهای خاص مانند نماهای تاریخی

عایق‌بندی لامل در نمای کرتین وال

نمای کرتین وال به گونه‌ای طراحی می‌شود که بتواند ساختمان را در برابر عوامل جوی محافظت نماید. لامل‌ها دارای شیارهایی هستند که مواد عایق حرارتی مانند لاستیک EPDM یا پلی‌آمید به آن‌ها متصل می‌شود. انتخاب نوع عایق بستگی به نیازهای عایق‌بندی هر پروژه دارد. با توجه به عایق‌بندی مطلوب لامل، نفوذپذیری حرارتی و رطوبت در این نوع نما به حداقل می‌رسد و نمای کرتین وال از این نظر کارایی بالایی دارد.

طراحی انواع نمای کرتین وال

طراحی نمای کرتین وال با در نظر گرفتن استحکام سازه‌ای و خطوط بصری نما صورت می‌گیرد که تعیین کننده ظاهر کلی نمای ساختمان است. روش‌های رایج طراحی نمای کرتین وال، دو روش Facecap و Frameless است. روش اول استفاده از درپوش‌های نگهدارنده است که باعث ایجاد خطوطی در نما می‌شود. روش دوم بدون درپوش و فریم است که ظاهری تمام شیشه‌ای به نما می‌دهد. انتخاب روش مناسب بستگی به نیازهای سازه‌ای و زیبایی‌شناسی هر پروژه دارد تا نما علاوه بر استحکام، ظاهر مناسبی نیز داشته باشد.

سیستم Facecap یا درپوش‌دار

در روش نصب نمای کرتین وال با درپوش، ابتدا زیرسازی توسط نصب پروفیل‌های آلومینیومی عمودی و افقی یا همان لامل‌ها انجام می‌شود. سپس شیشه‌ها به صورت مستقیم روی این لامل‌ها قرار گرفته و درپوش‌هایی با عرض مشخص ولی طول و طرح متنوع، از بیرون شیشه‌ها را بر روی لامل‌ها متصل می‌کنند. در این روش برای آب‌بندی و مقاوم‌سازی از لاستیک‌های EPDM استفاده می‌شود. این روش منجر به ایجاد خطوط و الگوهای بصری زیبا در نمای ساختمان می‌شود.

سیستم Frameless یا فاقد درپوش

در سیستم نمای کرتین وال فریم‌لس، هر شیشه توسط یک قاب از پشت قاب‌بندی شده و با استفاده از نگهدارنده‌های آلومینیومی بر روی لامل‌ها ثابت می‌شود. در نمای طراحی شده به این روش، از بیرون تنها درزهای بین شیشه‌ها دیده می‌شود و سطح شیشه و نما به طور یکپارچه و پیوسته به نظر می‌رسد و قاب‌ها صرفاً به صورت سایه‌ای زیر شیشه‌ها مشخص هستند. از مزایای این روش می‌توان به سهولت نگهداری و نظافت، سرعت بالای نصب و زیبایی بصری اشاره کرد. دو روش اصلی برای نصب سیستم نمای کرتین وال شیشه‌ای بدون فریم وجود دارد که در ادامه به توضیح هر کدام خواهیم پرداخت.

۱. روش U-Channel

روش U-Channel یکی از روش‌های نصب نمای کرتین وال فریم‌لس است که در آن فاصله‌دهنده یا اسپیسر (Spacer) شیشه به شکل U خم شده و مانند قطعات پازل روی قاب‌ها نصب می‌شوند. سپس با استفاده از نگهدارنده‌ها و لقمه‌های فلزی ویژه به سازه لامل متصل می‌گردند. فضای خالی بین شیشه‌ها نیز با چسب سیلیکون پر می‌شود. این روش ارزان و ساده است اما محدودیت‌هایی در ابعاد و ارتفاع دارد.

۲. روش Full Frameless Step-Unite

روش Full Frameless Step-Unite یکی از رایج‌ترین و قابل اطمینان‌ترین روش‌ها برای نصب نماهای کرتین وال بدون فریم محسوب می‌شود. در این روش، ابتدا شیشه‌ها به همراه فریم‌های آنها در کارخانه ساخته شده و به صورت مدول‌ها آماده نصب می‌شوند. این مدول‌ها درون قاب‌ها یا کاست‌ها قرار گرفته و با استفاده از پیچ و پرچ به لامل‌ها متصل می‌گردند. برای آب‌بندی و عایق‌کاری از لاستیک‌های EPDM و چسب سیلیکون استفاده می‌شود. از مزایای این روش می‌توان به سرعت بالای نصب، امکان ایجاد آسان بازشوها در نما و استحکام بالای آن اشاره کرد.